॥ एंटर् द ड्रॅगन् - एक्झिट्‌ द ड्रॅगन् ॥

॥ एंटर् द ड्रॅगन् - एक्झिट्‌ द ड्रॅगन् ॥

प्रस्तवाना...
प्रिय वाचकहो,
सांप्रत आपल्या महान देशात आपल्या मायबाप सरकार नं व्हॅट् कर, विक्री कर, सेवा कर, जकात कर, यंव्‌ कर, त्यंव्‌ कर, इ. इ. जनतेच्या मानगुटीवर बसवलेल्या त्याच्या नानाविध करांच्या कडबोळ्याचं श्राद्ध घालून, त्याऐवजी ' जी. एस्‌. टी. ' नामक नवीन आश्चर्यकारक अपत्य जनतेच्या मानगुटीवर मारलेलं आहे. जुनी अपत्यं गायब झाल्यामुळं डोकं जरा तरी ठिकाणावर येईल, अश्या गोड गोड भ्रमात गाजरं खाणार्‍या जनतेचं टाळकं ठिकाणावर येण्याऐवजी, ते पार पिकवून कायमचं फिरवून दाखवायची अजब करामत या नव्या गुटगुटीत बाळानं करून दाखवलेली आहे...!!
माझे पुण्यातले फार जुने अक्षरशः लंगोटीयार श्री. उकिडवे, यांनी त्यांच्या अफलातून विनोदबुद्धीनं, साक्षात् ब्रह्मदेवाच्या बापालाही सात जन्मात सुटणार नाही, असलं हे भन्नाट कडबोळं, मला गेल्या आठवड्यात फक्त तासाभरांत सफाचट् उलगडून दाखवलं...!!
ह्या उकिडव्यांच्या दोन गंमती आहेत बरं का...
त्याचं काय आहे, की ते आहेत साठी चे, पण चेहरा आहे पांच वर्षांच्या निरागस बाळाच्या धाटणी-भावा चा... ...
दुसरी गोची म्हणजे श्री. उकिडव्यांची जन्मजात खोड...म्हणजे किस्से ऐकवतांना जवळपास प्रत्येक वाक्याच्या शेंवटी ते श्रोत्याला ,'बरोबर?' अस प्रश्न विचारतात.
त्यामुळं होतं काय, की त्यांचं कथाकथन म्हणजे अंगठा चोंखणार्‍या बाळानं श्रोत्याला सर्वोच्च न्यायालयातल्या कटघर्‍यात उभा करून त्याची केलेली उलटतपासणी होऊन बसते...
त्यामुळं होतं काय, की त्यांनी दिवाळीतला साधा फटाका जरी फोंडला, तरी श्रोत्याच्या कानीं आदळतो हायड्रोजन बॉंब चा धंडाका... ...आणि त्यामुळं ऐकणार्‍याचं 'खी: खी: खी:' होण्याऐवजी 'व्हॉ: व्हॉ: व्हॉ: व्हॉ:' व्हायला लागतं...मग खुर्च्या उलट्या-पालट्या व्हायला असा कितीसा वेळ लागणार?
तात्पर्य, हंश्याचं श्रेय किश्श्या ला जातं १० टक्के, आणि सादरीकरणाला जातं ९० टक्के.  
[या उकिडव्यां चा परिचय ज्या वाचकांना करून घ्यायचा असेल, त्यांनी या च ब्लॉग् वरची ' थ्री जी ' शीर्षकाची कथा आधी वाचून त्यानंतर या कथेचा आस्वाद घ्यावा.]
' जी. एस्‌. टी. ' चं कडबोळं सोडवायची त्यांची अचाट् रीती होती, जगभर गाजलेला 'ब्रूस ली' चा अजरामर दे धमाल चित्रपट 'एंटर् द ड्रॅगन्'...!!!
तसला चमत्कार बघून आम्ही दोघे आपापली कपाळं थडाथडां बडवून घेत ठार वेडयागत खदांखदां हंसत सुटल्यामुळे, आम्ही मग-मगभर गिळलेल्या चहाचे फंवारे दशदिशांत उडून, श्री. उकिडव्यांच्या दुकानातल्या त्यांच्या स्पॉट्‌लेस्‌ केबिन चा अक्षरशः राडा झाला.!!!!
चला तर...श्री. उकिडव्यांच्या 'एंटर् द ड्रॅगन्' चा प्रीमियर शो बघूं या त्यांच्याच दुकानात, तोंडात चार बोटं घालून दे झमाझम्‌ शिट्ट्या मारत... ...
थोडी हकीकत... ...थोडा फॅंसाना...
आपपल्या खुर्च्या तेंव्हढ्या सांभाळा म्हणजे देव पावला...!!!... ...काय?
------------------------------------------------------------------------------------------------------ 
स्थळ: आमच्या डहाणूकर कॉलनीतलं श्री. उकिडव्यांचं 'ओरिएंटल कॉम्प्युटर्स् ' दुकान...
वेळ : दुपारी चार ची.
क्लॅप् ....

टक्...टक्...
------
टक्...टक्...टक्...टक्...
उकिडवे: ," अरे नाना...तुम्ही?...या या या... ...बसा बसा बसा बसा... ...अगदी मुहुर्तावर आलाय्‌त."
मी," धन्यवाद उकिडवे... ...काय म्हणताय् ?...सगळं निवान्त?"
उकिडवे: ," अहो कसलं निवान्त अन्‌ कसलं काय आलंय्‌ नाना... ..."
मी," का हो?... ...काय झालं?"
उकिडवे: ," अहो, हे नवीन 'जी. एस्. टी.' नामे कराचं गुटगुटीत बाळ घातलंय्‌ ना जन्माला आपल्या सरकारनं... ...जुन्या करांच्या कडबोळ्याचं श्राद्ध घालून?"
मी," त्याचं काय?"
उकिडवे: ," अहो...त्याचं महालचाण्ड होऊन बसलंय्... ...ब्रूस ली चा 'एण्टर द ड्रॅगन्' सुद्धां झक् मारील, असला ' एंटर् द ड्रॅगन् - एक्झिट्‌ द ड्रॅगन् ' झालाय् त्या बाळाचा... ...ठाऊक आहे तुम्हांला?"
मी," फिरकी ताणताय्‌ काय उकिडवे, बकरा गावलाय्‌ म्हणून?"
उकिडवे: ,"नाना...अहो खरंच अफलातून लचाण्ड झालंय्‌ हे... ...निवान्त आला असलात तर दाखवतो सगळा लाइव्ह् प्रीमिअर तुम्हांला..."
मी," मी आहे हो अगदी निवान्त... ...तुमचं काय?... ...नाही... ...म्हणजे पुढ्यात कांहीतरी हिशेब-ठिशेबांचा गदाडा चाललेला दिसतोय् तुमचा, म्हणून म्हटलं..."
उकिडवे: ,"अहो तें च महालचाण्ड चिवडत बसलो होतो... ...मरूं द्या ते...ब्रह्मदेवाच्या बापाचं पण डोकं ठार येडं करून ठेवील असला भन्नाट मसाला आहे हा... ..."
मी," आरं तिच्यायला... ...काय सांगताय् काय उकिडवे?"
उकिडवे: ," सांगतो...बसा... ...अरे ए सद्या... ...आठदहा चहा घेऊन ये झंटक्यात... ...जा पळ."
मी," आठदहा चहा कुणासाठी उकिडवे?"
उकिडवे: ," आपल्यासाठीच हो...तिच्यायला, दहा-दहा रुपये हादडून दोन चमचे चहा विकायला लागलेत भोसडीचे... ...बघताय्‌ ना?"
मी,"खरंय्‌ तुमचं... ...सगळ्यांनीच कमरेचं सोडून डोक्याला गुण्डाळलंय् हल्ली... ...पण मोजणारेही आचरट आहेत ना, खटाखटा?...काय करायचं?... ...हं बोला."
उकिडवे: ,"तुम्हांला माहीत आहेच नाना, माझ्या नवीन सदनिकेचं बांधकाम चाललंय म्हणून...बरोबर?"
मी," बरोबर."
उकिडवे: ,"आतां असं बघा, की आतांपर्यन्त हे नानाविध करांचं जे जुनं कडबोळं होतं ना, त्याची टक्केवारी खरेदीखतात नमूद करून लिहिलेली होती, आणि मी तितके पैसे  विकसकाला - म्हणजे बिल्डर ला - करार करतांनाच मोजलेले होते... ...बरोबर?"
मी," बरोबर."
उकिडवे: ," ह्या पहिल्या टक्केवारी ला आपण 'क्ष' म्हणूं या."
मी,"ठीकाय्‌...पुढं"
उकिडवे: ," आतां ह्या 'जी. एस्. टी.' नामे नवीन बाळाच्या नियमानुसार वेगवेगळ्या वस्तू-सेवा वर लागणार्‍या करांची टक्केवारी वेगवेगळी आहे...आणि तिचा आवाका हा  शून्य ते अठ्ठावीस टक्के इतका विस्तृत आहे... ...बरोबर?"
मी," अगदी बरोबर. "
उकिडवे: ," आतां एखाद्या व्यवहारात - समजा माझ्या या सदनिके च्या च व्यवहारात - वेगवेगळ्या वस्तूं आणि वेगवेगळ्या सेवा ज्या कांही लागल्या, आणि इथून पुढे लागणार असतील, त्यांचं गणित माण्डून त्याची सदनिकेच्या एकूण किंमतीशी जी कांही टक्केवारी निघेल, तिला आपण 'य' म्हणूं या... ...काय?"
मी," ठीक... ...पुढं?"
उकिडवे: ," आतां या 'क्ष' आणि 'य' यांतील नक्त फरक जो निघेल, त्याला आपण 'झ' म्हणूं या...म्हणजे माझ्या सदनिकेवर 'झ' टक्के इतका कर मला सरकारला भरावा  लागेल...जितका कांही असेल तितका... ...बरोबर?"
मी," अगदी बरोबर... ...मग आत्तां मघाशी ती च झटापट चालली होती की काय तुमची...ऑं?"
उकिडवे: ,"बरोबर ओंळखलंत नाना... ...तें च कडबोळं उलगडत बसलो होतो मघांशी... ...भल्याभल्यांची टाळकी फिरवणारं हे लचाण्ड आहे तरी काय ते बघावं म्हणून"
मी," भल्याभल्यांची...म्हणजे हो?"
उकिडवे: ,"अहो हा च सगळा 'एण्टर द ड्रॅगन' चा प्रीमियर होऊन बसलाय्‌... ...मोजून सव्वीस विक्री कर सल्लागारांचे उंबरठे झिजवून झालेत... ...कुणालाच सांगतां येई ना झालंय्‌ की ही 'झ' टक्केवारी नक्की किती निघेल ते... ...असला महाभन्नाट राडा झालाय्‌ सगळा... ...माहीताय्‌? कोण म्हणतंय्‌ दोन टक्के, कुणी सांगतंय्‌ अठ्ठावीस टक्के, कुणी सांगायला लागले सोळा टक्के भरावे लागतील, कुणी कुणी बोलेचनात...असलं महालचाण्ड झालंय सगळं. माझा एक स्नेही विक्री कर उप आयुक्त पदावरून निवृत्त झाला गेल्याच वर्षी. वाटलं तो तरी सांगूं शकेल म्हणून... ...त्याला पण भेंटून आलोय् सकाळीच."
मी," मग?... ...काय म्हणाला तो?"
उकिडवे: ,"आयला, त्यानं असली काय फर्मास सिक्सर ठोंकलीय्‌ म्हणताय् नाना? चेण्डू माझ्या च टाळक्यावरनं थेट मैदानाच्या बाहेर...!!! ...फेंफरं यायचंच काय ते बाकी राहिलं बघा मला..."
मी,"काय सांगितलं त्यानं तुम्हांला?"
उकिडवे कपाळाला हात लावत म्हणाले: ,"तो म्हणाला, की विकसकालाच तुम्हांला अकरा टक्के द्यावे लागतील...!!!... ...बोला."
आतां मात्र मी ही स्वतःच्या कपाळाला हात लावला,"ही: ही: ही: ही: ... खी: खी: खी: खी: .... ....च्यायला महा आचरटच लचाण्ड झालंय्‌ म्हणा की हे सगळं...खी: खी: खी: खी: .... ...."
उकिडवे,"अहो मग सांगतोय्‌ काय तुम्हांला मघांपास्नं मी?...ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ...तें च कडबोळं बघत बसलो होतो आत्तां तुम्ही आलांत तेव्हां."
मी,"हूं: हूं: हूं: हूं: हूं: हूं: ... ... मग काय झालं पुढं?"
उकिडवे,"झालं असं की हा माझा मित्र जो सांगितला ना आत्तां तुम्हांला...तो राजधानीत स्थायिक आहे...म्हणजे तिथंच मी त्याला भेंटून सारं रामायण-महाभारत सांगितलं की या 'झ' बद्दल बाकीचे जाणकार काय काय अठरापगड मतं सांगताय्‌त ते... ...आलं लक्ष्यांत?"
मी," हो...आलं. मग काय म्हणाला तो तुम्हांला?"
उकिडवे,"तो म्हणाला, की असं होऊं शकतं...किंबहुना होतं पण बर्‍याचवेळा. कारण कायदा करतांना तो लिहिणार्‍याला कधीच परिपूर्ण लिहितां येत नसतो. त्यामुळं त्या मसुद्यात नेहमी त्रुटी-पळवाटा राहतात.दुसरं असं की माझ्यासारखे तो कायदा राबवणारे सरकारी अधिकारीही कांही सर्वज्ञानी नसतात...माणसंच असतात ती. तिसरं कारण असं,की सरकार बाहेरचे करसल्लागार पण कसलेले विद्वान असतातच की...अगदी आमच्यापेक्षांही कसलेले असूं शकतात. त्यामुळं मी जे कांही तुला आत्तां सांगितलं ना, ते  म्हणजे माझं व्यक्तिगत मत...आणि व्यक्तिगत मतं ही असल्या क्लिष्ट कायद्यांच्या बाबतीत भिन्नभिन्न असणं अगदी साहजिक आहे...त्यामुळं कुणा एखाद्याचं मत हे कांही ब्रम्हवाक्य ठरूंच शकत नाही...अगदी माझं सुद्धां... ...कळलं सगळं आतां?
मी म्हटलं की हो...कळलं मला...पण करायचं काय आतां? मार्च अखेरीपूर्वी कर जर देय असेल, तर तो भरावा लागेल ना मला?...त्याचं काय?"
उकिडवे,"आतां कळीची गम्मत ऐका नाना... ...
म्हणजे 'झ' ची टक्केवारी राहिली बाजूलाच, मुळात हा कर मी विकसकाला देणं लागतोय्, की तो मला देणं लागतोय्, हे सुद्धां कुणाला धडपणे सांगतां येईना झालंय..."
मी कपाळाला परत हात लावला,"खी: खी: खी: ......उकिडवे ...खरोखरंच अस्सल महालचाण्ड झालंय् हे... ...मग काय म्हणाला तुमचा मित्र?"
उकिडवे,"अहो ते आपले सेन साहेब आहेत ना... ...ते जागतिक कीर्तीचे अर्थतज्ञ हो... ..."
मी,"हो आलं लक्ष्यांत..."
उकिडवे,"ते पण त्या वेळी राजधानीत च होते...कुठल्यातरी विद्वद्सभेत व्याख्यान द्यायला आले होते...तर माझा मित्र म्हणाला, की आपण त्यांनाच जाऊन भेंटूं या... ...तें च कांहीतरी ठामपणे सांगूं शकतील, अशी आशा आहे... ...इथं सरकारदरबारी आहे वजन माझं...बघूं या भेंट देताय्‌त काय ते... ...कांही सांगतां येत नाही, कारण फार  मोठे विद्वान आहेत, पण अगदी साधेसुधे आहेत असं ऐकून आहे...चल बघूं या तरी काय होतंय्‌ ते..."
मी,"मग पुढं काय झालं?"
उकिडवे,"नाना...अहो विश्वास बसणार नाही तुमचा कानांवर... ...म्हणाले 'आहे मोकळा तासभर...या लगेच'... ...अहो इतके साधेसुधे असतील असं कुणाला स्वप्नांत देखील खरं  वाटणार नाही...अक्षरशः असामान्य असतात ही माणसं...स्वच्छ पांढरा सुती झब्बा,बंगाली धोंतर,नाकावर काळाभोर बारीक काचांचा वाचायचा चष्मा, आणि  चेहर्‍यावर धों धों ओंसण्डून वाहणार्‍या अफाट विद्वत्तेचं झळाळणारं तेज...अक्षरशः शारदे चं दर्शन झालं बघा..."
मी,"   खरंय्‌ तुमचं उकिडवे... ...अशीच माणसं असतात ही...बाकीचे पाव हळकुण्डानं दसपट पिवळेधमक होणारे ठार आचरट...बरं काय म्हणाले ते?"
उकिडवे,"अहो ते ही चक्रावले ते सगळं बघून... ...म्हणाले,' हे इतकं क्लिष्ट करून ठेंवलंय्‌ ना, की मलाही कांही ठामपणे निष्कर्ष काढतां येणं कठीण आहे... ...या मसुद्याचं चक्क जगप्रसिद्ध कडबोळं करून ठेंवलंय्‌ हे कुणीतरी...कुणालाच न सुटणारं. या मसुद्याची कलमंच इतकी विरोधाभासी करून ठेंवलेली आहेत की, त्यातनं कुणालाच...तुम्ही लोक म्हणतां ना, तसं अगदी ब्रह्मदेवालाही कांही ठाम निष्कर्ष काढणं कठीण आहे...!!!!"
मी आतां मात्र फाड्कन् कपाळावर हात मारून घेतला,"   ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ... ...धन्य आहे या कडबोळ्याची उकिडवे...अक्षरशः धन्य धन्य आहे..."
उकिडवे,"अहो मग सांगतोय्‌ काय मघांचपासून तुम्हांला मी?... ...आलं लक्ष्यात सगळं आतां?
मी," ही: ही: ही: ही: ......आलं आलं... ...खुः खुः खुः खुः खुः ...मग काय झालं पुढं?"
उकिडवे,"अहो काय होणार दुसरं तिसरं... ...लोटांगण घालून साकडंच घातलं त्यांना...म्हणालो," कांहीतरी 'गजेन्द्रमोक्ष' करां आमचा साहेब आतां...मार्ग दाखवा सुटायचा यातनं  कांहीतरी... ...तुम्हीसुद्धां सांगूं शकत नसाल, तर दुसरीकडं कुठं जाणार आम्ही?"
मी," मग ? काय म्हणाले ते?"
उकिडवे,"अहो जातिवन्त विद्यावन्तच ते नाना... ...मार्ग दाखवणार नाहीत असं होईलच कसं?"
मी,"काय म्हणाले?"
उकिडवे,"ते म्हणाले, असं बघा...ह्या कडबोळ्याचा नाद च सोडून द्या तुम्ही...तुमची चिन्ता इतकीच आहे ना, की मुळात शिरावर करदायित्त्व आहे काय? आणि असलंच, तर ते नेमकं किती टक्के? तर असं करा, की मुळात करदायित्त्व आहे काय? एव्हढ्याचाच निकाल लावून घ्या. आणि ते जर कांही नसेल, तर ह्या 'झ' च्या नेमक्या टक्केवारीचा विचार करायचं कांही कारणच उरणार नाही... ...होय की नाही? आणि समजा दायित्त्व असलंच, आणि ते गणितानं काढतां येतच नसेल, तर ते कांहीतरी व्यवहारी सूज्ञपणा वापरून अदमासे तरी ठंरवतां येईल की नाही? आणि तें च प्रमाण मानून व्यवहार पुरा करतां येईल की नाही? तर असं करा...राजधानीत च आहांत,तर आपल्या माननीय प्रधानमंत्र्यांना जाऊन भेंटा... ...आदरणीय आहेत ते, आणि तडफदारही...सध्या भ्रष्टाचाराविरुद्ध दंड थोंपटलेले आहेत त्यांनी... ...आणि सर्वसामान्य नागरिकांना तर अगदी आवर्जून भेंटतात ते... ...तर त्यानांच जाऊन  भेंटा...काय? ते नक्की कांहीतरी मार्ग काढतील यातनं... ...ठीक?
नमस्कार... ...बरं वाटलं भेंटून...या आतां"
मी," देव च पावला म्हणायचा उकिडवे तुम्हांला... ...मग पुढं काय झालं?"
उकिडवे,"सांगतो...माझ्या मित्रा नं खटपटी करून दुसर्‍या दिवशी ती भेंटीची व्यवस्था केली, पण माझी एकट्याची...म्हणाला की ही माणसं खूप कार्यमग्न असतात, आणि असल्या ठिकाणी एकाच्या कामासाठी दहा जणांचं लटांबर न्यायचा शिष्टाचारही नसतो...तेव्हां तूं एकटाच जाऊन ये...सगळं ठीक होईल... ... दबकून जाऊं नकोस बिल्कुल म्हणजे झालं.
मग काय, गेलो दुसर्‍या दिवशी प्रधानमंत्र्यांना भेंटायला...तर काय मजा च मजा झाल्या ते काय सांगूं नाना तुम्हांला... ..."
मी," मजा झाल्या... ...म्हणजे? अनेक मजा झाल्या असं म्हणताय्‌ की काय उकिडवे?"
उकिडवे,"होय...अगदी तसंच. आतां ऐका एकेक सगळ्याच सांगतो.   
पहिली मजा म्हणजे आमचा विकसक च ह्या 'जी. एस्. टी.' नामे मानगुटीवर बसलेल्या ड्रॅगन च्या कंचाट्यात सापडला...म्हणून तो झाला 'एण्टर द ड्रॅगन्' चा  प्रीमियर शो...बरोबर?"
मी," बरोबर."
उकिडवे,"दुसरी मजा म्हणजे मी ह्या 'जी. एस्. टी.' च्या ड्रॅगन च्या तावडीतनं सफाचट् सुटलो...म्हणजे तो झाला 'एक्झिट् द ड्रॅगन्' चा प्रीमियर शो...बरोबर?"
मी," बरोबर."
उकिडवे,"तिसरी मजा म्हणजे अगदी ऐनवेळी एक छानशी कल्पना मला सुचली...मी ती प्रधानमंत्र्यांना सुचवली...त्यांना ती इतकी आवडली,की त्यांनी तिच्या अंमलबजावणीची चक्रं फिरवायला तात्काळ प्रारंभ केला,कडकडून माझी पाठ थोंपटली, आणि मला एक हेलिकॉप्टर पण बक्षीस दिलं... ...भ्रष्टाचार निर्मूलनाचं छानपैकी कार्य केल्याबद्दल.!!"
मी," उगीच फिरकी ताणूं नकां माझी उकिडवे...मी चांगला ओंळखून आहे तुम्हांला... ..."
उकिडवे,"अगदी देवाशप्पथ नाना... ...फिरकी नाही आहे ही... जरा ऐका तर खरं"
मी,"हं... ...बोला तुम्ही."
उकिडवे,"आतां मूळचा - म्हणजे ब्रूस ली चा 'एण्टर द ड्रॅगन्' जरा डोंळ्यासमोर आणा... ...उजळणी करूं त्याची... म्हणजे हल्ली ज्याला रीकॅप् का कायसं म्हणतात ना?...तें"
मी,"हूं.........."
उकिडवे,"तर हा सिनेमा सुरूं झाला, की आपल्याला सुरुवातीला त्या चिनी लामांच्या मठातला ब्रूस ली चा पहिला सामना दिसतो. तो संपला, की मग हॉंगकॉंग बंदराचा देखावा वगैरे दिसतो... ...बरोबर?"
मी,"बरोबर."
उकिडवे,"या हॉंगकॉंग बंदरापासून दूरच्या कुठल्यातरी एकाकी बेटावर मार्शल आर्टस् शिकणार्‍या लोकांची एक वसाहत असते, आणि कुणी हान नांवाचे महाराजे ते राज्य चालवीत असतात...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"या हान साहेबांचा 'ओ हॅरा' नांवाचा एक दाढीवाला पहिलवान अंगरक्षक असतो, 'ऍना' नांवाची एक गोड यजमानीण असते, आणि 'बोलो' नामक एक टकरीच्या  लढतीचा पहिलवानी रेडोबा पण असतो...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"या बेटावर हे हान साहेब दर वर्षी मार्शल् आर्टस् चे सामने भंरवीत असतात... ...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"हा जो मघाशी 'ओ हॅरा' सांगितला, तो मार्शल आर्टस् चा मेरुमणी- म्हणजे ब्रूस ली-च्या भगिनी च्या आत्मघातकी मृत्यूस कारणीभूत ठंरलेला असतो...बरोबर?"
मी,"बरोबर."
उकिडवे,"या ब्रूस ली ला अपरिचित, पण एकमेकांचे मित्र असलेले दोन पहिलवान म्हणजे जॉन सॅक्सन आणि जिम केली, जे या वार्षिक सामन्यात हजेरी लावण्यासाठी निघालेले असतात ...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"मग हे तिघे जण वेगवेगळ्या मार्गांनी हॉंगकॉंग बन्दरात पोंहोचतात...ब्रूस ली भगिनीच्या समाधीचे दर्शन घेऊन,जॉन सॅक्सन कर्ज वसुलीला आलेल्या पठाणांचा खात्मा करून,आणि जिम केली धंरायला आलेल्या पोलिसांची वाट लावून...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"मग हे तिघे एका दांडग्या आगबोटीतनं हान साहेबांच्या त्या बेटावर एकत्र दाखल होतात... ...बरोबर?
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"दस्तुरखुद्द यजमानीण ऍना बाई प्रेमाने, आणि रेडा बोलो तिरस्काराने त्यांचे स्वागत करतात...बरोबर?
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"मग ऍनाबाई सगळ्या पहिलवान पाहुण्यांचे लटांबर त्यांच्या विश्रामगृहापर्यन्त घेऊन जातात...बरोबर?
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"मग पाहुणे हातपाय तोण्डे धुवून ताजेतवाने व्हायच्या उद्योगाला लागतात...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"तितक्यात यजमानीणबाई, पाठोपाठ तरूण गुलगुलीत सेविकांची वरात मिरवीत सगळ्या पाहुण्यांच्या कक्षांत आळीपाळीने शिरतात...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"प्रत्येक पाहुण्यापुढे ती वरात उभी करून त्या एकेकाला मूकपणे आस्थेने विचारतात, की 'परवादिवशीच्या लढतींचा आदल्या दोन रात्रींभर सराव करायला यातला कांही मालमसाला तुम्हांला हवाय का रे बाबानो?'...बरोबर?"
मी साठीच्या उकिडव्यांच्या पाच वर्षाच्या निरागस चेहर्‍याकडं बघून कपाळाला हात लावला," हीः हीः हीः हीः हीः हीः हीः हीः ... ..."
उकिडव्यांचं पुराण एकाच पट्टीत सुरूं च होतं," मग त्यातले थंकले-भागलेले पाहुणे 'कांही नको' म्हणतात... ...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"कांही कांही भुकेजलेले नमुन्यापुरता एखादाच नग ठेंवून घेतात... ...बरोबर?"
मी,"खू: खू: खू: खू: खू: खू: खू: ...."   
उकिडवे,"कांही पिसाळलेले महाभाग चार-पाच नगही ठेंवून घेतात... ...बरोबर?"
मे,"ख्या: ख्या: ख्या: ख्या: ख्या: ख्या: ख्या: ... ... काय हे उकिडवे?...खीः खीः खीः खीः .... ...."
उकिडवे,"अहो बोला की नाना... ... बरोबर आहे ना सगळं?"
मी 'खोः खोः खोः खोः खोः खोः खोः' करत, होकारार्थी मुण्डी डोंलवीत, 'चालूं द्या तुमचं' म्हणून हातानंच नुस्ता इशारा केला.!!!
उकिडवे,"इकडं सहकार्‍यांचे सराव सामने ऐन भरांत रंगलेले असतांना ब्रूस ली साहेब एकटेच अपरात्री बाहेर पडून बेटावर नाना उचापती करून ठेंवतात...म्हणजे दोरीला लोंबकळत त्या भुयारात खाली उतरणं, रक्षकांना रपारप् ठोंकून काढणं, कैद्यांचे तुरुंग शोंधून काढणं, तो नाग पकडून बखोटीच्या पिशवीत कोंबून ठेंवणं...वगैरे... ...बरोबर?"
मी,"बरोबर."   
उकिडवे,"मग सकाळीं पहिल्या दिवशीचे तीन निकाली सामने होतात.पैकी पहिल्या सामन्यात 'जिम केली' महाशय हान साहेबांच्या तालमीतल्या प्रतिस्पर्धी पहिलवानाला चारदोन थंपडा,आणि दोनतीन लाथा घालून सफाचट् आडवा करतात. दुसर्‍या सामन्यात 'जॉन सॅक्सन' साहेब प्रेक्षकांतल्या एका नं मारलेली पैज पुरेशी फुगेतोंवर प्रतिस्पर्धी पहिलवानाचे तडाखे खात दोनदां लोळण घेतात. तिसर्‍या खेपेला पैज पुरेशी फुगल्याचा संकेत मिळताच प्रतिस्पर्ध्याला हातापायांनी एकाच वेळी तीन रट्टे आणि दोन लाथा घालीत त्याचं भदं करून सामना आणि पैज जिंकतात... ...बरोबर?
मी," हो: हो: हो: हो: ... अगदी बरोबर."
उकिडवे,"मग तिसरा तो चित्तथरारक ओ हॅरा आणि ब्रूस ली साहेबांमधला सामना...ज्यांत ब्रूस ली साहेब त्या दाढीधार्‍याला पहिल्या दोनतीन झंटक्यांतच थोबाडावर दणके घालून अर्धमेला करून ठेंवतात...मग पुढील दोन डावात मान-पाठ-छातीवर दे दणादण चक्री लाथा घालून त्याला पाऊण मेला करून ठेंवतात, आणि निघून जायला लागतात.
इतक्यात पाठीमागे तो दाढीवाला खाली पडलेल्या दोन दारू च्या बाटल्या एकमेकीवर आंपटून फोंडीत ब्रूस ली साहेबांना जिवे मारायला त्यांच्या अंगावर धांवून जातो, तेव्हां ब्रूस ली साहेब धांवत जाऊन त्याच्या छाताडात अखेरची निर्णायक लाथ घालून त्याला भुईसपाट करतात. मग अमानवी आवाजांतली एक विचित्र आरोळी ठोंकीत त्याच्या छाताडावर माकडासारखी उंच उडी घालून एक निर्णायक लत्ताप्रहार करीत त्याला यमसदनीं धाडून मोकळे होतात... ...बरोबर?"
मी,"हुः हु: हुः हु: ... ...एकदम बरोबर."
उकिडवे,"तर नाना...इथं आपल्या 'एण्टर द ड्रॅगन्' चा पहिला भाग संपला. दुसरा भाग म्हणजे मोकळ्या मैदानातलं ते अखेरचं कुरुक्षेत्र झाल्यावर मग झाडांआडून ती नौदलाची हेलिकॉप्टर्स येतात बघा... तो दुसरा तुकडा. आतां हे दोन्ही तुकडे एकत्र जोडले ना, की आपला संपूर्ण 'एण्टर द ड्रॅगन्' तयार होतो, ज्याचा ह्या 'जी.एस्.टी.' नामक लफड्याशी थेट संबन्ध आहे... ...आलं लक्ष्यांत?"
मी," हो आलं लक्ष्यांत... ...पुढं. "
उकिडवे,"तर मी मघांशी म्हटल्याप्रमाणं प्रधानमंत्र्यांना, आमच्या भेंटीत, जो जमालगोटा इलाज ऐकवला ना, तो तंतोतंत असाच. फक्त तुमच्या ऐवजी माझ्यासमोर प्रधानमंत्री ' बरोबर ' असा प्रतिसाद देत माझ्यासमोर बसलेले होते... ...कळलं सगळं नीट?"
मी," हो कळलं सगळं...पुढचं काय ते सांगा."
उकिडवे,"तर झालं असं, की ठंरल्याप्रमाणं मी आपला दुसर्‍या दिवशी सकाळी प्रधानमंत्र्यांना भेंटायला गेलो, तर गंमत अशी झाली, की स्वागत कक्षांत खुद्द तें च कांही लोकांशी बोलत उभे होते. त्यांच्या स्वीय सहाय्यकांची खुर्ची रिकामी दिसत होती... कुठंतरी गेले असावेत बहुधा. म्हणून मी आपला तिथंच घुटमळत वाट बघत अवघडून उभा होतो. आणि गम्मत अशी झाली, की खुद्द प्रधानमंत्र्यांचंच लक्ष माझ्याकडं गेलं, आणि ते चाललेला संवाद खण्डित करून स्वतःच माझी विचारपूस करायला आले."
मी,"च्यायला...ग्रेट च आहांत तुम्ही उकिडवे...अभिनन्दन."
उकिडवे,"नाना...अहो माझं कसलं डोंबलाचं अभिनन्दन करताय्?अभिनन्दन प्रधानमंत्र्यांचं करा...ग्रेट ते आहेत... ...मी नव्हे."
मी,"खरंच आहे ते...मग पुढं काय झालं?"
उकिडवे,"मला जरा दडपणच आलेलं होतं....कारण साधा बुशकोट-पाटलोण असा वेष, सूट बूट असलं कांही नाही... ...पायांत जराश्या फाटलेल्या चपला, आणि समोर देशाचा गाडा एकहाती रेंटणारे प्रधानमंत्री उभे. त्यांनी येण्याचं कारण मला विचारलं. मी माझी ओंळख एक सर्वसामान्य नागरिक अशी करून दिली...मग हे 'जी. एस् टी.' च्या महालचाण्डाचं महाभारत ऐकवलं त्यांना, हे ही ठांसून सांगितलं की 'कांही देय कर निघत असेल, तर तो मुदत संपण्याआधीच मी भरूं इच्छितो, कारण की उभ्या जन्मात मी एका दमडीचा देखील देय कर चुकवलेला नाही, आणि 'करचुकव्या' असा शिक्का उर्वरित आयुष्यभर कपाळीं मिरवायची माझी अजिबात इच्छा नाही... ...
तेव्हां माझा 'गजेन्द्रमोक्ष करा' अशी हात जोडून विनन्ति आहे... ...आणि आख्ख्या जगात तो केवळ आपणच करूं शकाल, असं मला आपले जागतिक कीर्तीचे अर्थतज्ञ सेन साहेबांनी स्वतःच सांगितलेलं आहे.'
मग काय धमाल झाली नाना माहीत आहे?"
मी,"काय धमाल झाली मग?"
उकिडवे,"अहो नाना...प्रधानमंत्र्यांनी सगळ्या उपस्थितांदेखत, हिन्दी नटनट्या झंक्‌ मारतील, असली गपाक्‌ दिशी चक्क मिठीच मारली मला त्या स्वागत कक्षात, आणि अक्षरशः गंदगंदून आलं हो त्यांना... ..."
मी,"आरं तिच्यायला... ...भन्नाट् "
उकिडवे,"मग हंळूंच कानांत कुजबुजले की ,' उभ्या जन्मांत एका दिडकीचाही देय कर न चुकविलेले तुम्हीच एकमेव भेंटलात ... धन्य धन्य झालो...!!!"
मग मला हाताला धंरून त्यांच्या कक्षांत घेऊन गेले, आणि 'चिन्ता माझ्यावर सोडा...फक्त समस्या तेव्हढी सविस्तर सांगा' असं म्हणाले."
मी,"   धन्य आहांत तुम्ही उकिडवे."
उकिडवे,"पुढं ऐका तर. मग मी त्यांना अथ ते इति समग्र लचाण्ड सांगितलं. त्यांनी अर्थमंत्र्यांना दूरध्वनि केला...ते ही उपस्थित झाले.
मग अर्थमंत्र्यांनी स्वतःच ते सगळं कडबोळं बघितलं, पण त्यांनाही 'झ' ची टक्केवारी ठोसपणे कांही सांगतां येई ना !!... ..."
मी,"हीः हीः हीः हीः हीः हीः हीः हीः ........धन्य आहे.!!!"
उकिडवे,"ऐका पुढचं नाना...ते महाधन्य आहे.
मग अर्थमंत्र्यांनी ह्या 'जी. एस्‌. टी.' विधेयकाचा मसुदा ज्या जगप्रसिद्ध महाभागानं लिहिलेला होता, त्यालाच पाचारण केलं... ...
ते पाप्याचं महापितर हजर झालं...तळागाळाच्या राखीव कोट्यातलं अस्सल ' कोहिनूर ' रत्न होतं ते बेणं... ....
डाव्या कानावर शिसपेन्सिल खोंचलेली, आणि तोण्डात 'किमाम ३२० ' चा तोबरा... ...ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ह्यॅ: ...काय सांगायचं?"
मी,"मग काय झालं पुढं?"
उकिडवे,"आतां ऐका त्या तिघां मान्यवरांतल्या संवादाचा रीकॅप्... ..."
अर्थमंत्री,"या...बसा... ...हा 'जी.एस्.टी.' करकायद्याचा मसुदा तुम्हीच लिहिलेला आहे... ...होय ना?"
कोहिनूर," होय साहेब..."
अर्थमंत्री,"अहो ह्या मसुद्यात काय काय कलमं कोंबून घातलीय्‌त तुम्ही?...जमीनधारणा कायदा, तलाक कायदा, फेरा कायदा, आयकर कायदा, शरीयत कायदा, हिन्दु कायदा, गुन्हेगारी दण्डसंहिता कायदा, दत्तकविधान कायदा, मृत्युपत्र कायदा... ...अल् कायदा च काय तो शिल्लक ठेंवलेला दिसतोय्‌ तुम्ही... ...काय?"
कोहिनूर थेंट अर्थमंत्र्यांकडं बोंट दाखवीत प्रधानमंत्र्यांना म्हणाले,"मी कांही केलेलं नाही साहेब... ...ह्यानीं च मला ते करायला सांगितलं होतं...ते पण धंमकी देऊन... ...मी काय      करणार?"
प्रधानमंत्र्यांनी कपाळाला हात लावला,"काय सांगितलं होतं यांनी तुम्हांला धंमकावून?"
कोहिनूर छाती पुढं काढीत म्हणाले,"ह्यांनी मला धंमकी दिली, की,' याद राखा... ...प्रस्तुत 'जी.एस्.टी.' कायद्याचा मसुदा 'सर्वसमावेशक' व्हायलाच हवा... नाहीतर तुमची कांही धंडगत नाही...!!!!'
म्हणून मी मग सर्वोच्च न्यायालयाच्या ग्रंथालयात सहा महिने ठाण माण्डून बसलो होतो रक्त आंटवत... ...तिथल्या एकूण एक पुस्तकांतलं एकेक कलम घालून हा मसुदा मी बनवला... ...!!!!
काय चुकलं माझं ते तुम्ही च सांगा साहेब..."
प्रधानमंत्र्यांनी उठून ' कोहिनूर ' शी हस्तांदोलन केलं,"धन्य धन्य आहांत आपण... ...सर्वोच्च न्यायालयाचे सरन्यायाधीश म्हणून काम करायला आवडेल का आपल्याला?... ...विचार करतो..." 
कोहिनूर रत्न मग अर्थमंत्र्यां वर बोंट रोंखत गरजलं,"ऐकलंत?.... ...तळागाळातला राखीव देशभक्त आहे मी...समजलात? धंमकी-बिमकी द्याल, तर माझ्याशी गांठ आहे... ...याद राखा !!!!"
अशी गर्जना करून मग कोहिनूर रत्ना नं ब्रूस ली ची ती जगप्रसिद्ध गिरकी कोलांटी उडी मारली, आणि आमच्या डोंक्यावरनं सुसाट भिरभिरत ते कक्षाबाहेर अदृष्य झालं...!!!!
उकिडवे,"शेंवटी मी च जरा भीड चेंपून प्रधानमंत्र्यांना विचारलं, की 'हे महालचाण्ड निस्तरायचा एक जमालगोटा रामबाण उपाय माझ्या अल्पबुद्धीला सुचला आहे...आपली  हरकत नसेल, तर ऐकवतो...' तर दोन्ही मंत्री हात जोंडून मला म्हणाले, 'ताबडतोब सांगा...फार उपकार होतील... ...तात्काळ तेरावा घालून सगळेच अंघोळीला गंगातटाकी जाऊं या.... ....!!! "
मी,"ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ह्या: ....."
उकिडवे,"मग मी दोघां मा. मंत्रीमहोदयांना आपला मघांचचा उजळणी केलेला 'एण्टर द ड्रॅगन्' चा प्रीमियर साद्यन्त ऐकवला...आणि त्यानंतर झालेला आमच्या तिघांचा संवाद येणेप्रमाणे... ... ...
.............................................................................................
प्रधानमंत्री,"आलं लक्ष्यांत सगळं माझ्या...आतां तुमचा हा जमालगोटा काय आहे तेव्हढं सांगा."
उकिडवे," तर माझा प्रस्ताव असा आहे, की ही तिसरी निर्णायक लढत तुमच्या-माझ्यात लावायची, एका झंटक्यात या महालचाण्डाचा निकाल लागेल...हा एक च उपाय दिसतोय्‌ मला... ...बघा पटतंय्‌ का ते."
प्रधानमंत्री,"पण या लढतीत कोण कुणाचा असणार ?"
उकिडवे," सांगतो... ...
आपल्या भारत नामे खण्डाचे मालक राजे - दुसर्‍या शब्दांत हान राजे - म्हणजे आपणच...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"बरोबर"
उकिडवे," मी सामान्य नागरिक या नात्यानं सामन्याचा आमंत्रित... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"अगदी बरोबर."
उकिडवे," तात्पर्य ओ हॅरा आपला पठ्ठा ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"आणि ब्रूस ली तुमचा पठ्ठा... ...असंच ना?... ...छान छान... ...एकदम मान्य."
उकिडवे," आपण फक्त लढत लावून द्यायची आणि मजा बघत बसायचं...जर माझा ब्रूस ली आडवा झाला, तर माझ्या या फाटक्या अवताराचा आदर करून मला झेंपेल इतकाच देय कर अदमासाने सांगा...इथल्या इथं सन्मानानं भरतो."
प्रधानमंत्री,"एक मिनिट...एक मिनिट...मला आधी हे सांगा, की तुमचा हा असा फाटका अवतार कश्यामुळं झाला? कोण जबाबदार आहेत याला?"
उकिडवे," साहेब, आपल्या देशातले बांधकाम क्षेत्रातले जगविख्यात विकसक, आणि आजन्म प्रामाणिकपणे भंरत राहिलेले कर या द्वयीमुळं माझी ही अशी दयनीय-प्रेक्षणीय अवस्था झालेली आहे...!!!"
मी,"होः होः होः होः होः...ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः...ही: ही: ही: ही: ही: ही: ही: ही: ही: ही: .....!!!"
प्रधानमंत्री,"धन्यवाद सांगितलंत म्हणून...सगळ्यांना बघून घेतो...चिन्ता करूं नकां... ...बरं पुढं?"
उकिडवे," आणि माझ्या ब्रूस ली नं जर आपला ओ हॅरा झोंपवला, तर ताबडतोब करदायित्त्वमुक्तीचा दाखला तेव्हढा सहीशिक्क्यानिशी दिलात, तर फार उपकार होतील..."
प्रधानमंत्री,"उत्तम...उत्तम...अहो खरं तर मी च तुमचे उपकार मानायला हवेत...आमच्या 'स्वच्छ भारत अभियानात' मोलाचं योगादान दिल्याबद्दल. धन्य झालो आपली भेंट झाली म्हणून... भारमातेचे सुपुत्र आहात खरे...सगळा प्रस्ताव आम्हांला मान्य आहे...आणखी काय?"
उकिडवे,"हे महालचाण्ड निस्तरायला पुण्यनगरी ते राजधानी पर्यंत फंरपटत पदयात्रा करीत इथवर आलेलो आहे... ...न्याय दिलात म्हणून ऋणी आहे आपला...आतां हात जोडून शेंवटची एकच विनन्ति आहे आपल्याला."
प्रधानमंत्री,"अहो विनंति कसली करताय् तुम्ही? काय हवं ते मागा...दिलं म्हणून समजा... ...काय?"
उकिडवे,"सदर प्रस्तावित 'एण्टर द ड्रॅगन्‌ ' एकदाचा पार पडला, की मला माझ्या स्वगृही पोंचवायची तेंव्हढी व्यवस्था केलीत तर बरं होईल...'एण्टर द ड्रॅगन्‌ ' सारखीच    उड्डाणव्यवस्था झाली तर महदुपकार होतील... ...बायकोपोरं काळजी करीत असतील माझी...बाकी कांही नाही."
प्रधानमंत्री,"झाली म्हणून समजा... ...काय? परत पोंचवणारं हेलिकॉप्टर ही ठेंवून घ्या कायमचं, कांही हरकत नाही माझी... ...
आणखी कांही पाणबुडी,विनाशिका, रणगाडा, स्वनातीत मिग् २०, वगैरे कांही हवं असलं तर सांगा...अनमान करूं नका बिल्कुल... ...एखादं ब्राह्मोस क्षेपणास्त्रही हवं तर देतो...!!"
उकिडवे,"धन्य झालो साहेब आपली भेंट झाली."
प्रधानमंत्री,"धन्यवाद...आतां पुढं काय?"
उकिडवे," हें च लढतीचं मैदान... ...आपला ओ हॅरा दाखवा साहेब."
प्रधानमंत्री ( अर्थमंत्र्याकडे बोंट दाखवीत )," हे आमचे ओ हॅरा... ...आतां आपले ब्रूस ली उतरवा मैदानात."
.............................................................................................................................
उकिडवे," तर नाना, मी काय केलं असेल ते ओंळखा बघूं?"
मी,"काय ओंळखूं डोंबल?...ही: ही: ही:... ...टाळकं गंरगंरायला लागलंय्‌ माझं उकिडवे... ...हूः हूः हूः हूः ..."
उकिडवे," नाना...मी फक्त 'जी. एस्‌. टी.' चा जगड्व्याळ मसुदा खंरडणार्‍या राखीव कोट्यातल्या, अदृष्य झालेल्या त्या कोहिनूर रत्ना च्या दिशेंत बोंट दाखवलं,"आत्तां जे भिरभिरत अदृष्य झाले ना... ...तें च आमचे ब्रूस ली... ...!!!"
दुसर्‍या सेकंदाला दोन्ही सन्मानयीय मंत्र्यांनी आ वांसून कपाळांना हात लावीत सह्याशिक्के ठोंकून करदायित्त्वमुक्ती चा दाखला माझ्या हातात ठेंवला... ...!!!!"
मी ," ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः .............!!!"
उकिडवे," तर नाना... ...हा झाला आपला ' एण्टर द ड्रॅगन् ' चा प्रीमियर शो... ...दुसरा पुण्यात झाला...!!!"
मी," आरं तिच्या आयला... ...म्हणजे तो अजून बाकीच आहे काय?"
उकिडवे," मग?...सांगतोय्‌ काय तुम्हांला नाना?... ...पण त्या आधी...त्या ' कोहिनूर ' चं पुढं काय झालं, ते सांगतो."
मी,"बोलत रहा उकिडवे... ...असला भन्नाट मसाला तुम्हीसुद्धां याआधी नव्हता ऐकवलात कधी..."
उकिडवे,"मग माझी सुटका झाल्यावर ते गाळीव रत्न चालतं झालं... ...
त्यानंतर मग आम्हां तिघांचा जो खासगीत संवाद झाला, तो येणेप्रमाणे..... ....
--------------------------------------------------------------------------------------------------
प्रधानमंत्री,"अर्थमंत्रीजी... ...ह्या ' कोहिनूर ' ला ताबडतोब नारळ द्या...हे पदरीं बाळगणं धोंक्याचं आहे..."
अर्थमंत्री," ते अशक्य आहे साहेब... ...खास आरक्षित कोट्यातलं कोहिनूर रत्न आहे ते... ...'आगीतनं फुफाट्यात' असला प्रकार होईल तो."
प्रधानमंत्री,"का?"
अर्थमंत्री,"महाक्रान्ति मोर्चे धंडकतील इथं चोवीस तासांत... ...रंगीबेरंगी झेंड्यांचे...मग काय करायचं आपण?"
प्रधानमंत्री,"कुठल्या रंगांचे झेण्डे म्हणताय्?"
अर्थमंत्री,"एक भगवा तेव्हढा सोडून बाकी सगळेच रंग असतील साहेब... ...नस्ता उपद्याप होऊन बसेल तो... ..."
प्रधानमंत्री,"मग काय करायचं आतां? कारण तुमच्या खात्यात हे रत्न राहणं म्हणजे कपाळमोक्षच होणार आपला...स्पष्टच दिसतंय्‌."
अर्थमंत्री,"आणि सध्या काय झालंय्‌ साहेब, की हे बॅंक बुडव्यांचं जे वारूळ फुटलेलं आहे ना? त्यातनं एक मोदी (माफ करा...आपण नव्हे !!!), आणि दुसरा चोकसी, असे दोन च नाग आतापावेतों बाहेर पडलेले आहेत... ...अजून किती आत वळवळत बसले असतील, कांही सांगतां येत नाही... ..."
प्रधानमंत्री,"पण तुमचा काय अंदाज आहे?...अजून कितीसे असतील आत?"
अर्थमंत्री,"कांही सांगतां येत नाही साहेब...आपण तिघेजण सोंडून कदाचित बाकीचे सगळे एकशे अठ्ठेचाळीस कोटी पण असतील...!!! खरं काय ते त्या विधात्यालाच ठाऊक...!!!!
त्याचं काय आहे, की हे नीरव मोदी प्रकरण फुटायच्या आधी मी दररोज कार्यालयीन कामकाज संपलं की घरीं जात असे..."
प्रधानमंत्री,"मग आतां.....?"
अर्थमंत्री,"हल्ली महिनाभरातनं एखादा दिवस कसाबसा घरीं जाऊन येतो...!!... ...कधी कधी तें पण होत नाही...!!!
गेल्या महिन्यांत तर सौ. नी ' सी. बी. आय्. ' च्या कार्यालयात जाऊन मी हरवल्याची तक्रारही दिलेली होती...!!!!
गृहमंत्र्यांना सांगून ते निस्तरावं लागलं मला सगळं... ...काय करायचं आपणच सांगा."
दोन्ही मंत्रीगण चिंतामग्न झाले... ...
उकिडवे,"साहेब, माझ्या अल्पबुद्धी ला एक कल्पना सुचतेय्‌... ...म्हणजे आपल्या स्वच्छ भारत अभियानाला माझाही खारीचा हातभार लागेल...हरकत नसेल तर सांगतो."
प्रधानमंत्री,"अहो मग वाट कसली बघताय्‌ ?...बोला बोला लगेच... ...सांगा."
उकिडवे,"ते आपण मघांशी म्हणालात ते... ...' सर्वोच्च न्यालायाचे सरन्याधीश ' वगैरे... ...आलं लक्षांत? त्यावरून ही कल्पना सुचली मला... ...
साप भी मरेगा और लाठी भी सलामत रहेगी असं मला वाटतंय्... ...पण तुम्हीच ठंरवा काय ते..."
प्रधानमंत्री,"काय सांगताय् काय?... ...बोला बोला लगेच...ताबडतोब अंमलबजावणी करून टाकूं या...बोला फक्त."
उकिडवे,"तर काय करायचं की, आपल्या कार्यालयात एक ' देशद्रोही आरोप कक्ष ' स्थापन करायचा... सर्वोच्च न्यालायाच्या आधीन ठेंवून. 
मग असलीच वेंचक कर्तबगार गाळीव रत्नं इतर खात्यांतनं सदर कक्षांत कायमची हलवायची...म्हणजे ' स्वच्छ भारत अभियान ' पार पडेल... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"बरोबर...छान... ...असली गाळीव रत्नं उदण्ड झालीत सरकारात, ह्या आरक्षणांमुळं...पुढं?"
उकिडवे,"मग ह्या कोहिनूर रत्नाला त्या कक्षाचा प्रमुख करून त्याची बदली तिथं कायमची करून टाकायची... ...'म्हणजे लाठी तुमच्या नजरेखाली सलामत...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"बिल्कुल बरोबर... ...आतां सापांचं काय ते सांगा."
उकिडवे," ऐका...मग एक नवीन अभियान जाहीर करायचं ' देशद्रोही बुडवा, भारत घडवा ', आणि त्याची जगभर धूमधंडाक्यात जाहिरात करून टाकायची... ...म्हणजे पुढच्या    निवडणुकीचाही प्रश्न निकालात निघेल...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"एकशे दहा टक्के बरोबर... ...छान छान... ...बरं पुढं?"
उकिडवे,"मग संसदेत एक ' देशद्रोही दण्डसंहिता ' बिल पास करून घ्यायचं... ...शिक्षा फक्त दोनच...पहिली ' ब्राह्मोसाय स्वाहा ', आणि दुसरी ' हिन्दी महासागराय स्वाहा '...काय?."
प्रधानमंत्री,"झालं म्हणून समजा... ...मग काय करायचं?"
उकिडवे," मग हे सगळे जे कांही देशद्रोही नाग असल्या वारुळातनं बाहेर निघतील,-मग त्यांत बॅंक बुडव्यांपासून ते करबुडव्यांपर्यंत, आणि दादा-भाऊ पासून खाऊ-खाऊ पर्यन्त    सगळे आले-त्यांची सगळी चौकशी ई. डी. अथवा सी. बी. आय्‌ तर्फेच होणार...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"अगदी बरोबर...ती सगळी खाती माझ्याच ताब्यात आहेत... ...पुढं?"
उकिडवे,"मग ह्या चौकशी यंत्रणांचे सारे अहवाल त्यांना या देशद्रोही आरोप कक्षाला सादर करायला सांगायचे, म्हणजे त्यांचं काम संपलं...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"बरोबर... ...एकदम फर्मास कल्पना..."
उकिडवे,"मग हा देशद्रोही कक्ष प्रत्येक खटल्याचं आरोपपत्र ह्या गाळीव रत्नांकडून तयार करवून ते सर्वोच्च न्यायालयात दाखल करील, की काम झालं... ...एका झंटक्यात आपलं ' देशद्रोही बुडवा,भारत घडवा ' अभियान पूर्ण झालंच म्हणून समजा."
प्रधानमंत्री,"वा वा वा...क्या बात है... ...बहोत खूब...पण ते कसं होणार? तेव्हढं सांगा."
उकिडवे,"सांगतो...ह्या गाळीव रत्नांनी लिहिलेली समस्त आरोपपत्रं, ह्या 'जी. एस्. टी.' च्या मसुद्यासारखीच जगड्व्याळ अगम्य असणार...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"बेशक बरोबर...मग?"
उकिडवे,"तात्पर्य, ती वाचून आरोप नेमके काय आहेत, ते खुद्द त्या गाळीव रत्नानांही सांगतां येणार नाही, जगातल्या कुठल्याही बॅरिस्टरच्या खापर पणज्याला पण त्यातल्या अवाक्षराचाही बोध होणार नाही, आणि प्रत्यक्ष ब्रह्मदेवालाही त्यांचा थांगपत्ता लागणार नाही... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"अगदी बरोबर आहे तुमचं...पण त्यानं साध्य काय होणार?"
उकिडवे,"अगदी सरळ आहे साहेब... ...असलं अगम्य आरोप पत्र वाचल्यावर ह्या देशद्रोह्यांचा बचाव करायला त्यांचं वकीलपत्र घ्यायचा महामूर्खपणा जगातला कुठला वकील करेल? आणि समजा कुणी केलाच, तरी कसला डोंबलाचा बचावाचा युक्तिवाद तो करूं शकणाराय् सर्वोच्च न्यायालयात?... ...बरोबर?."
प्रधानमंत्री,"दहा लाख टक्के बरोबर...झकास... ... अफलातून... ...म्हणजे बचावाच्या सार्‍या पळवाटांना बूच... ... बरोबर?"
खुद्द उकिडव्यांनी च आतां कपाळाला हात लावला !!! ,"बाकी सोपंच आहे...बचाव च नाही म्हटल्यावर न्यायमूर्ती धंडाधंडा एकतर्फी खटले निकाली काढून हातोडे बडवत शिक्षा ठोंठावून मोकळे होणार...बरोबर?"
प्रधानमंत्री," बरोबर...बरोबर."
उकिडवे,"दण्डसंहितेत शिक्षा फक्त दोनच... ...पहिली ' ब्राह्मोसाय स्वाहा ', आणि दुसरी ' हिन्दी महासागराय स्वाहा '... ...म्हणजे समजा न्यायमूर्ती स्वतःच जरी भ्रष्ट असले, तरी त्यांच्या पण मुसक्या आंवळलेल्या...करतील काय?!!!!.... बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर."
उकिडवे,"आतां सांगा...होईल की नाही एका झंटक्यात ' स्वच्छ भारत '?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर." 
उकिडवे,"दुसरा फायदा म्हणजे अण्डा सेल बांधून, त्यांत हे असले देशबुडवे जावई डोंक्यावर बसवून घेंऊन आजन्म सांभाळत बसण्यात होणारा जनतेच्या पैश्याचा अपव्यय ही  टंळेल... ...बरोबर?
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर."
उकिडवे,"तात्पर्य...राजकोषाच्या तळाला पडलेलं भगदाड सफाचट् सीलबन्द...!!... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर."
उकिडवे," तात्पर्य...राजकोष गुटगुटीत बाळसं धंरणार... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर."
उकिडवे,"तात्पर्य...विकासकामांचा धंडाका उडणार... ...सैन्य दलांच्या दण्ड-बेटकुळ्या टंरटंरून फुगणार...!!!... ...बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर."
उकिडवे,"तात्पर्य...फुरफुरून दांखवणार्‍या ईशान्यस्थित, आणि दहशतवादी पोंसणार्‍या वायव्यस्थित सख्ख्या शेंजार्‍यांच्या शेंपट्याही एका झंटक्यात त्यांच्याच तंगड्यांत जाणार...!!!!... ... बरोबर?" 
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य... ...बरोबर...
अरे कोण आहे रे तिकडं?... ...जरा पाणी आणा प्यायला...लगेच ... !!! "
उकिडवे,"तात्पर्य... ...आपल्या ' स्वच्छ भारताचा ' चा बघतां बघतां ' महासत्ता भारत '... ... बरोबर?"
प्रधानमंत्री,"धन्य...धन्य...उकिडवेजी... ...अस्सल दुर्दम्य देशभक्त आहांत खरे...या वर्षीचं 'महापद्मविभूषण' राखून ठेंवतोय्‌ आपल्यासाठी... ...सारी व्यवस्था चोंख होईल...काय?
...आतां एक सांगा आम्हांला... ..." 
उकिडवे,"काय म्हणताय?... ...काय सांगूं?"
प्रधानमंत्री,"माझ्या खुर्चीत बसाल?... ...हवं तर मी च आपला स्वीय सहाय्यक होतो... ...!!! "
उकिडवे,"धन्यवाद... ...मी तेंव्हढा दुर्दम्य कणखर नाही... ...हा माझा आपला खारी चा वाटा समजा  इतकंच... ...मग रजा घेऊं मी आतां आपली?"
प्रधानमंत्री,"धन्यवाद...देश आपला सदैव ऋणी राहील उकिडवेजी... ...धन्य धन्य... ...या." 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
मी," आयला...सगळं अचाटच आहे हे उकिडवे..." 
उकिडवे," अहो नाना कसलं काय अचाट आलंय्‌ त्यात?...मी आपलं काय सुचलं ते त्यांना सांगितलं एव्हढंच...
तर असा राजधानीतला प्रीमियर आटोपून मग मी पदयात्रा करीत पुण्याला घरीं परत आलो..."
मी,"पदयात्रा?...अहो पण ते हेलिकॉप्टर मिळालं होतं ना तुम्हांला?.......मग?"
उकिडवे," त्याचं काय झालं, की प्रधानमंत्र्यांची गांठभेंट उरकून मी जेव्हां त्या हेलिकॉप्टर मध्ये बसायला गेलो, तेव्हां त्याचा वैमानिक मला म्हणाला, की 'हवाईदलाच्या कायद्यानुसार फांटकी पादत्राणे चंढवून यात बसायला मनाई आहे...!!! सबब आपला नांवपत्ता लिहून द्या...हेलिकॉप्टर पोंचवायचं काम माझं... ...बाकी तुमचं तुम्ही काय ते बघून घ्या...!!!! ' 
मग नांवपत्त्याची लिहून दिलेली चिठ्ठी खिश्यात कोंबून तो भुर्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌र्र्‌ कन् उडून निघून गेला....!!!"
मी,"हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः हॅः ......"
उकिडवे," स्वगृहीं पोंचेतोंवर पायांची लाकडं झालेली होती. जरा गरम पाण्याच्या घंगाळ्यात पाय बुडवून शेक घेत बसलो... ...सौ. नी चहाचा कप हातात ठेंवला.
चहा संपवून कपबशी मेजावर ठेंवतोय्‌ न ठेंवतोय्‌ तों च भ्रमणध्वनी कोंकलायला लागला... ..."
मी," बर...............?"
उकिडवे,"पलिकडून आमचा विकसक ' ओ हॅरा '  गरजला ,' ताबडतोब ' जी. एस्. टी.' चा चेक हजर करा... ...वाट बघतोय्‌ '... ..."
नशीब माझं... ...पुढं अजून कांही ' ही...हो...हा...हू ' अश्या गर्जना नाही ऐकायला आल्या.!!! "
मी,"मग?...गेलात लगेच तसल्या अवस्थेत?"
उकिडवे,"काय करणार?...नाईलाज होता माझा... ...गेलो न्‌ काय "
मी,"  ' गेलो न्‌ काय ' म्हणजे नेमकं काय? "
उकिडवे,"सांगतो...
त्याच्या-माझ्यातला सामना, म्हणजे हुबेहूब ' एण्टर द ड्रॅगन ' मधल्या ' ब्रूस-ली ' आणि ' ओ हॅरा ' मधल्या निर्णायक लढतीची चक्क पुनरावृत्ति झाली... ...

मी,"आईशप्पथ !!!... ...ते कसं काय?"
उकिडवे,"ऐका नीट... ...
गेल्या गेल्या त्यानं त्या ' ही...हो...हा...हू ' च्या गर्जना करीत मला खुद्द ' ब्रूस ली ' पण झक् मारील असल्या नेत्रदीपक, ते घूमचक्कू का काय म्हणतात ते...त्याच्या नेत्रदीपक कसरती पण करून दाखवल्या... ...तो 'ओ हॅरा ',  ' ब्रूस ली ' ला बुक्की मारून एक फळकूट फोंडून दाखवतो ना, अगदी त्या च थाटांत."

मी,"टंरकलात काय उकिडवे?... ...हे लोक त्या कलेत जगप्रसिद्ध असतात, म्हणून म्हटलं... ..."
उकिडवे,"छे हो....कश्यात काय न्‌ फांटक्यात पाय म्हणतात ना, तसलं कांहीतरी झालं बघा ते सगळं..."
मी,"म्हणजे?"
उकिडवे,"मी थेंट ' ब्रूस ली ' च्या थाटात खिश्यातला तो प्रधानमंत्र्यांच्या सहीशिक्क्याचा करदायित्त्वमुक्ति चा दाखलाच त्याच्या थोंबाडावर दोनचार वेळां फाड्‌दिशी वाजवला... ...."

मी,"आयला धमाल... ...बेणं त्या ' ओ हॅरा ' सारखंच अर्धमेलं होऊन लडबडायला लागलं की काय?"
उकिडवे," काय होणार होतं दुसरं तिसरं?..."
मी,"आरं तिच्या... ...मग पुढं काय झालं?"
उकिडवे," मग मी हातातला दाखला ' ब्रूस ली ' च्या घूमचक्कू सारखा सपासप्‌ फिरवत त्याच्या टाळक्यात हाणला...!!"

मी,"खु: खु: खु: खु: खु: खु: खु: खु: ...."
उकिडवे,"मग तो विकसक नामे ' ओ हॅरा ', ' ही...हो... हा...हू ' ऐवजी  ' कूं...कूं...कूं...कूं ' करायला लागला... !!!"

मी,"हीः हीः हीः हीः हीः हीः हीः ... ...."
उकिडवे,"मग मी त्याच्या छाताडावर अखेरची लाथ घालत ठंणकावलं की ' मी किती रकमेचा कर देय आहे, ते ह्यावर सही करणार्‍यानांच जाऊन खुशाल विचार '...!!! "

मी,"खी: खी: खी: खी: खी: खी: खी: खी: खी: खी: ... ..."
उकिडवे,"मग त्या मल्टिप्लेक्स् मध्ये एकाच वेळी ड्रॅगन् चे दोन प्रीमियर शो झाले... ..."
मी,"म्हणजे?"
उकिडवे,"म्हणजे माझ्या मानगुटीवर बसलेल्या 'जी. एस्. टी.' नामे ड्रॅगन् च्या विळख्यातनं माझी सफाचट् सुटका झालेली असल्यानं, विकसक माझा अस्सल ' एक्झिट् द ड्रॅगन् ' चा प्रीमियर शो बघत होता...!!!"
मी,"आणि तुमचं काय उकिडवे?"
उकिडवे,"आणि मी ' क्यां क्यां क्यां क्यां क्यां क्यां ' करणार्‍या जातिवन्त ' केष्टो मुखर्जी ' च्या अस्सल ' एण्टर द ड्रॅगन् ' चा प्रीमियर शो बघत होतो...!!!!!"

इतकं सांगून साठी चे उकिडवे, त्यांच्या पांच वर्षे वयाच्या निरागस चेंहर्‍यानं, टप्पोर्‍या डोंळ्यांनी माझ्याकडं बघायला लागले... ...!!
मी आ वांसत कपाळाला हात लावीत डोंळे फांडफांडून त्यांच्याकडं बघायला लागलो... ...!!!
दुसर्‍या क्षणीं आपापलीं कपाळं हातांनी थंडाथंडा बडववून घेंत ' ख्याः ख्याः ख्याः ख्याः ख्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ह्याः ' करीत ठार वेड्यागत हंसायला लागलो...!!!!
आम्ही ज्यांत बसलो होतो, त्या खुर्च्या क्षणार्धात उलट्या-पालट्या झाल्या...!!!
मघांशी मग-मगभर गिळलेल्या चहाचा फुंसाटा पोंटातनं ज्वालामुखीच्या उद्रेकासारखा फस्स्‌दिशी वर उसळला...!!!!
आणि उकिडव्यांच्या सुबक स्पॉटलेस् केबिन चा बघतां बघतां अक्षरशः राडा झाला.... !!!!

*****************************************************************************************
रविशंकर.
मार्च १८ २०१८.